niedziela, 30 maja 2021

Rzecz o ulotności sztuki. Rozmowa z reżyserem Wojciechem Adamczykiem

W czasach, gdy celebruje się młodość i piękno, Wojciech Adamczyk odważnie sięga po teksty poruszające problem starości. Do długiej listy jego filmów i spektakli teatralnych o tej tematyce dołączyły właśnie Uciekinierki – najnowsza premiera na deskach Teatru Ateneum w Warszawie. W szczerym wywiadzie reżyser opowiedział mi o fascynacji zjawiskiem przemijania, o cieniach i blaskach życia artysty i o trudnej sztuce tworzenia komedii, które nie tylko bawią, ale też prowokują do myślenia. 


wtorek, 25 maja 2021

(Nie)zwykła rodzina. Recenzja książki "Andreowia" Beaty Chomątowskiej

Ciepła, rodzinna saga z Krakowem w tle  tak na początku myślałam o książce Andreowia, napisanej przez Beatę Chomątowską. Nic bardziej mylnego! Co prawda, rodzinny wątek się zgadza, stolica Małopolski też, a jednak ta groteskowa historia jest bardzo daleka od sentymentalnej kroniki dziejów szacownego, wielopokoleniowego rodu. Spotkanie z bohaterami Andreowii przypomina bardziej szaloną podróż wehikułem czasu przez różne epoki, w trakcie której nuda z pewnością wam nie grozi. 

niedziela, 23 maja 2021

Arrasy króla, rysunki Szancera, "Przekrój" Eilego. Najciekawsze wystawy czasowe, które warto zobaczyć podczas wizyty w Krakowie

POWROTY. Po obejrzeniu czterech znakomitych wystaw czasowych w krakowskich muzeach doszłam do wniosku, że to słowo pasuje nie tylko do kolekcji królewskich arrasów na Wawelu, ale właściwie do każdego z opisanych tu zbiorów. Ilustracje Jana Marcina Szancera powróciły na żydowski Kazimierz, a pamiątki po Marianie Eilem i prace krakowskich artystów odnalazły przestrzeń w krakowskim MOCAK-u. Macie ostatnią szansę, żeby podziwiać ich niezwykłe piękno. 

niedziela, 16 maja 2021

Szczygielski, Wicha, Półtawska. Trzy spektakle na scenie Teatru Jaracza w Olsztynie, które trzeba zobaczyć


Współczesne dramaty poruszające ważne, czasem bardzo drażliwe problemy, to ciężki kaliber dla wielu widzów  szczególnie tych spragnionych w teatrze śmiechu, a nie łez. Muszę jednak przyznać, że propozycje Teatru Jaracza w Olsztynie nie tylko nie przytłaczają ciężarem treści, ale wręcz odczarowują i oswajają trudne tematy, o których zwykle wolimy milczeć. Wojenne traumy, śmierć, brak tolerancji dla inności, odwaga, żeby żyć po swojemu  dzięki wspaniałym artystom olsztyńskiej sceny te niezwykle aktualne kwestie wybrzmiewają z podwójną siłą.