Dobrze zagrane | Sezon 2018/2019 na warszawskich scenach

To był piękny i bardzo emocjonujący sezon. Pierwszy tak obfity i intensywny w całej mojej działalności blogowej! Mam za sobą ponad 40 premier - wiele z nich naprawdę bardzo dobrych, dlatego wybór tych najwspanialszych perełek okazał się niezwykle trudnym zadaniem. Starałam się podejść do tematu bardzo wnikliwie, ale muszę przyznać, że w tym roku zdecydowaną większość swoich faworytów wybrałam już dużo wcześniej. Na przestrzeni ostatnich miesięcy lista moich ulubieńców pozostała praktycznie bez zmian. Dziś na wspomnienie każdego z wyróżnionych przeze mnie tytułów czuję ten sam zachwyt, który towarzyszył mi w dniu ich premiery. To dla mnie dowód, że mam do czynienia z prawdziwie angażującą sztuką, której nie sposób nie docenić. 

Notatnik teatralny | Listopad

Od kilku lat naprawdę lubię listopad. Sezon deszczowy, jak żaden inny, sprzyja wspaniałym teatralnym produkcjom. W tym roku będzie podobnie. Przed nami wiele niezwykle ciekawych nowości. Wybrałam dla Was siedem perełek, z których pięć to murowane teatralne hity. Przeczytajcie, co warto zobaczyć w tym miesiącu na warszawskich scenach!

Notatnik teatralny | Październik

Jesień rozpoczęła się na dobre, a to świetny pretekst, żeby chłodne, deszczowe wieczory spędzić na widowni któregoś z warszawskich teatrów. Wybór w tym miesiącu jest ogromny, więc na pewno każdy z Was znajdzie coś dla siebie. Dodatkowo początek października upłynie pod znakiem Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Tańca i Performansu Ciało/Umysł. Podczas 17 edycji tego wydarzenia artyści zaprezentują aranżacje inspirowane hasłem "zorientuj się!". Chcecie więcej? Poniżej przegląd najciekawszych premier października! 

Dobrze zagrane | Sezon 2017/2018 na warszawskich scenach

Kolejny wspaniały sezon artystyczny za nami. Przez całe dziesięć miesięcy przyglądałam się bacznie wydarzeniom na warszawskich scenach, by teraz specjalnie dla Was wyróżnić najlepsze premiery i najwspanialsze kreacje aktorskie w minionym sezonie. A działo się naprawdę wiele! Niemal każdy ze stołecznych teatrów mógł pochwalić się ciekawymi tytułami, które święciły triumfy jeszcze długo po uroczystej premierze. 

Gdzie te maniery?

Ze względu na moją pracę bywam w teatrze pięć, czasem sześć razy w miesiącu i zapewniam Was, że niejedno już widziałam... Choć do tego czasu powinnam się już uodpornić na wszelkie, bardzo osobliwe przejawy ludzkich zachowań, to nie ukrywam, że nadal mam z tym duży problem. Bo mimo, że pokłady tolerancji w moim sercu są naprawdę duże, pewnych zjawisk zaakceptować się po prostu nie da. Jednym z takich aspektów jest rażący brak kultury. Wszak żadne to novum, że Polacy z etykietą mają poważne problemy, a nasze braki w kulturze widać wyjątkowo rażąco w miejscach związanych ze światem sztuki. Teatr to wspaniały przykład. Wierzcie mi lub nie, ale czasem sceny rozgrywające się na widowni przyciągają wzrok bardziej niż prezentowany spektakl. I niestety, nie jest to przyjemny widok...

Notatnik teatralny | Kwiecień

Święto wiosny - tak w dużym skrócie można podsumować kwietniowe propozycje stołecznych scen. W najbliższym miesiącu będziemy celebrować kilka wspaniałych premier i przywitamy hucznie długo niewidziane tytuły. To będzie miesiąc baśni, tańca i budujących opowieści o kobiecej sile. Nie zabraknie tez wielkich imprez. Na corocznym festiwalu Opolskie Konfrontacje Teatralne uczcimy pamięć o nieśmiertelnych klasykach. Po długiej przerwie Grzegorz Jarzyna ponownie zaprosi nas na "Uroczystość" w Teatrze Rozmaitości, a miesiąc zwieńczy "Bal manekinów" w Och-Teatrze. Nie może Was tam zabraknąć!

Gdzie diabeł mówi dobranoc

"Ukraiński dekameron" Klima nawiedzał mnie w snach już od dnia swojej premiery na deskach Teatru Polskiego w Warszawie. Na myśl o tej sztuce czułam jednocześnie strach i ogromną ekscytację. Bałam się ciężaru, jaki niesie za sobą bogactwo ukraińskiej kultury, a jednocześnie, niecierpliwie wyczekiwałam dnia, kiedy wreszcie ujrzę to niesamowite dzieło. Dlaczego? "Ukraiński Dekameron" w reżyserii Vlada Troickiego to zapierający dech w piersiach spektakl, bazujący na ukraińskiej spuściźnie kulturowej, którego dopełnieniem jest wspaniała scenografia i i równie zachwycająca aranżacja audiowizualna. Żal przeoczyć tak niebywałe widowisko. Na szczęście, ciekawość okazała się silniejsza niż strach. Zasiadłam wreszcie na widowni Dużej Sceny Teatru Polskiego i w chwili, gdy kurtyna poszła w górę, przeniosłam się do niesamowitego świata słowiańskich baśni...