Żegnaj, stare życie! "Wiśniowy sad" w Teatrze Polskim w Warszawie

Nigdy nie mogłam zrozumieć, dlaczego Antoni Czechow uznał Wiśniowy sad za komedię. Ilekroć czytam lub oglądam tę sztukę, zawsze czuję dojmujący smutek i pustkę, jakby to mnie odebrano coś cennego. Tekst Czechowa jest o stracie rodzinnego domu, ale w gruncie rzeczy chodzi tu także o bolesny koniec złudzeń, porzucone nadzieje i kres pewnej epoki. To wszystko zobaczymy w przedstawieniu Krystyny Jandy na scenie Teatru Polskiego w Warszawie. To bez wątpienia najpiękniejsza inscenizacja Wiśniowego sadu, jaką kiedykolwiek widziałam.  

Dwoje nie do pary. "Gabinet" na scenie Teatru Młyn

 

Spektakl Natalii Fijewskiej-Zdanowskiej można potraktować jako lekką komedię omyłek, wówczas będzie to po prostu wieczór dobrej rozrywki w wykonaniu świetnych artystów. Ale można – a nawet powinno się – zastanowić nad problematyką tej sztuki także nieco głębiej, bo pod warstwą komediowej otoczki kryje się prawdziwy dramat dwojga samotnych, nieszczęśliwych ludzi.

I straszno, i śmieszno. "Rewizor" na scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie

Upiorne charakteryzacje rodem z filmów Tima Burtona mogą sugerować, że senna miejscowość, w której toczy się akcja Rewizora, to miasteczko umarłe i zupełnie nieprzystające do naszej rzeczywistości. O ile bohaterowie faktycznie wyglądają, jakby pożegnali się z życiem wiele lat temu, to praktyki, którymi się kierują, wydają się wciąż żywe i uderzająco znajome. Ta zabawa formą i umieszczenie akcji w ponurej nicości niezawodnie wskazuje, że choć epoka Gogola dawno minęła, to ludzkie słabości i przywary są jednak nieśmiertelne.  

Terapia rodzinna. "Inteligenci" na scenie SpektakLove

Oglądając Inteligentów w reż. Wojciecha Malajkata na nowej scenie Małej Warszawy, nie mogłam oprzeć się porównaniom do sztuki Ich czworo Gabrieli Zapolskiej, czyli słynnej "Tragedii Ludzi Głupich". Współczesna tragifarsa autorstwa Marka Modzelewskiego również rozpisana jest na czwórkę bohaterów, którzy uważają się za rodzinę bardzo postępową, jednak w zaciszu własnego mieszkania skrywają wiele brzydkich cech i wstydliwych sekretów. Inteligencja tytułowych inteligentów także pozostawia wiele do życzenia, a co gorsza – podobnie, jak w przypadku dramatu Zapolskiej – za głupstwa i błędy dorosłych największą cenę płacą dzieci... 

Cuda niewidy. "Big Bang" na scenie Och-Teatru

Jak tchnąć nowe życie w dawne filmowe historie? Można np. przedstawić je widzom w formie spektaklu teatralnego. Sceniczne warunki zaskakująco dobrze służą znanym i lubianym komediom z czasów PRL. Wie o tym doskonale reżyser Piotr Ratajczak, który ożywił na scenie niejedno arcydzieło polskiej kinematografii – i to ze świetnym skutkiem. Niedawno na deskach Och-Teatru miała miejsce premiera kolejnego filmowego klasyka w interpretacji Ratajczaka. Big Bang Andrzeja Kondratiuka to lekka i zabawna komedia obyczajowa, której uroku dodaje nieco absurdalny wątek UFO. Dzięki wspaniałej grze całej obsady, publiczność może liczyć na iście kosmiczną rozrywkę. 

To nie jest kraj dla starych ludzi. "Król Lear" w Teatrze Dramatycznym

Wielu teatralnych znawców uważa, że sztuki Shakespeare'a to kamienie milowe w karierze każdego aktora. Jeżeli w młodości zagra się Hamleta, w kwiecie wieku Makbeta, a na jesieni życia Leara, to można uznać się za artystę spełnionego. Halina Łabonarska tytułową rolą w Królu Learze na scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie przypieczętowała 50-lecie pracy artystycznej, a jej kreacja była wspaniałym zwieńczeniem tego pięknego jubileuszu. 

Szczygielski, Wicha, Półtawska. Trzy spektakle na scenie Teatru Jaracza w Olsztynie, które trzeba zobaczyć

Współczesne dramaty poruszające ważne, czasem bardzo drażliwe problemy, to ciężki kaliber dla wielu widzów – szczególnie tych spragnionych w teatrze śmiechu, a nie łez. Muszę jednak przyznać, że propozycje Teatru Jaracza w Olsztynie nie tylko nie przytłaczają ciężarem treści, ale wręcz odczarowują i oswajają trudne tematy, o których zwykle wolimy milczeć. Wojenne traumy, śmierć, brak tolerancji dla inności, odwaga, żeby żyć po swojemu – dzięki wspaniałym artystom olsztyńskiej sceny te niezwykle aktualne kwestie wybrzmiewają z podwójną siłą. 

Matki i synowie. "Kruk z Tower" na scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie

Są takie spektakle, które trzeba odchorować i głęboko przemyśleć, zanim zacznie się o nich pisać. Kruk z Tower na motywach sztuki To wszystko ona Andrieja Iwanowa bez wątpienia zalicza się do tej kategorii. Gęsty od emocji, przepełniony mrokiem dramat psychologiczny trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej minuty. Utwór Andrieja Iwanowa w interpretacji Aldony Figury na scenie Teatru Dramatycznego to nie tylko doskonały spektakl, który chłonie się całym sobą, ale także świetne studium przypadku nad relacją matka - syn i zarazem bardzo ważna przestroga dla każdego rodzica. 

Rossini made in USA. "Cyrulik sewilski" na scenie Opery Bałtyckiej

Wielkie dzieła operowe przedstawiano już w różnych interpretacjach, ale Cyrulik sewilski w reż. Pawła Szkotaka na deskach Opery Bałtyckiej to coś, czego na polskiej scenie jeszcze nie było. Pierwszy raz miałam okazję oglądać operę w tak nowatorskim, bardzo współczesnym wydaniu. Zapomnijcie o włoskiej scenerii, długich sukniach, krynolinach i perukach. Twórcy spektaklu zapraszają widzów do Nowego Meksyku w Stanach Zjednoczonych, który zachwyca feerią barw i wspaniałych, dobrze znanych dźwięków.

Teatrzyk sądowy. "Ława przysięgłych" w Teatrze Ateneum

Sprawiedliwość na pokaz zwykle niewiele ma wspólnego z prawdą. Widać to doskonale w sztuce Ivana Klimy, będącej niezwykle trafną ilustracją mechanizmów komunistycznej władzy. Czy to jednak aby na pewno zamierzchła przeszłość? Porównując tekst Klimy z bieżącymi wydarzeniami na polskiej scenie politycznej można odnieść wrażenie, że historia zatoczyła koło... Ponadczasowa Ława przysięgłych w wykonaniu aktorów Teatru Ateneum w Warszawie to doskonale zagrany spektakl, który w przejmujący sposób pokazuje bezsilność jednostki w starciu z opresyjnym systemem. 

Transakcja wiązana. "Kupiec wenecki" na scenie Nowego Teatru im. Witkacego w Słupsku

Przyjaźń, miłość, zemsta, przebaczenie, triumf sprawiedliwości - Kupiec wenecki Williama Shakespeare'a to kopalnia ponadczasowych prawd o życiu i naturze ludzkiej. Mimo to sztuka nie cieszy się tak wielką popularnością, jak wiele innych tytułów tego słynnego dramaturga. Na szczęście co jakiś czas pojawia się odważny twórca, który przywraca nieśmiertelnego Kupca weneckiego na teatralny afisz. Inscenizacja Szymona Kaczmarka na scenie Nowego Teatru im. Witkacego w Słupsku to wspaniałe widowisko, które ogląda się jak rasowy thriller. 

Piknik na trawie. "Pani Dalloway" w Teatrze Dramatycznym

Z pozornie beztroskiego opisu czerwcowego dnia Klarysy Dalloway Virginia Woolf uczyniła wybitną powieść psychologiczną, która dziś, mimo upływu lat, wciąż zachwyca kolejne pokolenia czytelników. Dzieło uznawane przez wielu za traktat filozoficzny poruszający tak fundamentalne kwestie, jak sens ludzkiego istnienia, czy pojęcie swobody i wolności, to bez wątpienia ogromne wyzwanie dla reżysera teatralnego. Po zapoznaniu się z adaptacją Magdaleny Miklasz na scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie odniosłam wrażenie, że obejrzałam zupełnie inną historię zupełnie innej pani Dalloway i że obie bohaterki łączy jedynie zbieżność nazwisk.

Głęboka woda. Recenzja spektaklu "Jezioro"

Trzy miłośniczki nurkowania przyjeżdżają nad włoskie jezioro, żeby zmierzyć się nie tylko z jego głębią, ale także z ciężarem własnych traum. Piękny, bardzo kameralny spektakl w reż. Darii Kopiec na scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie to opowieść o oswajaniu własnych lęków i słabości. Przedstawienie w wykonaniu trzech młodych artystek wciąga, fascynuje i niepokoi od pierwszej do ostatniej minuty. 

Matki, żony, prostytutki. Recenzja spektaklu "Kobiety objaśniają mi świat"

Iwona Kempa o odcieniach kobiecości potrafi opowiadać jak nikt inny. W jej bohaterkach nie zobaczymy jednak baśniowego liryzmu. Reżyserka kreśli sylwetki kobiet ze wszystkimi ich niedoskonałościami - tak inne od stereotypowych wzorców, a zarazem tak prawdziwe i tak zachwycająco zwyczajne. W spektaklu Kobiety objaśniają mi świat na scenie Teatru Nowego Proxima w Krakowie Kempa pokazuje kobiecość bez cenzury, ale czyni to w sposób nadzwyczaj lekki i humorystyczny. To genialne przedstawienie stworzone przez kobiety nie tylko z myślą o kobietach, ale także z dedykacją dla panów, którzy dotąd nie doceniali wspaniałości kobiecej natury. 

Pieśń o duchach przeszłości. "Szaman" na scenie Teatru WARSawy

Miarowy turkot wagonów Kolei Transsyberyjskiej, niespieszny rytm życia mieszkańców Buriacji, tajemnicze, szamańskie obrzędy oraz hipnotyzująca muzyka, która koi nerwy i pobudza wyobraźnię - to wszystko usłyszycie na scenie Teatru WARSawy w spektaklu reporterskim Szaman. Monika Mariotti i Arun Milcarz zabierają widzów znacznie dalej, niż na odległe, rosyjskie i mongolskie stepy. Wraz z bohaterami tej opowieści wyruszycie w daleką podróż wgłąb siebie, w poszukiwaniu własnych korzeni. 

Recenzje zapomniane? 8 spektakli, które obejrzałam w minionym sezonie

Są takie spektakle, które odbierają mowę na długi czas i nawet po wielu tygodniach od premiery trudno znaleźć słowa żeby opisać to, co się obejrzało. W minionym sezonie zdarzyło mi się pominąć milczeniem aż osiem sztuk teatralnych. W dwóch przypadkach oniemiałam z zachwytu, w pozostałych z zażenowania...

Obłędny rycerz. "Człowiek z La Manchy" w Teatrze Dramatycznym

Niewiele jest spektakli muzycznych, które zrobiły na mnie wrażenie. Wśród tej garstki znalazł się Człowiek z La Manchy - jeden z najnowszych tytułów w repertuarze Teatru Dramatycznego. Choć od premiery tej niezwykłej produkcji minęło już kilka miesięcy, wciąż pamiętam emocje, jakie towarzyszyły mi od pierwszej, do ostatniej minuty spektaklu. 

Notatnik teatralny | Lato 2020

Długo wyczekiwane nowości i przegląd kultowych tytułów - oto zapowiedź teatralnego sierpnia w stolicy. Przed nami kilka premier, których nie udało się wystawić wiosną, a także powrót do dobrze znanych i lubianych spektakli, które warto zobaczyć raz jeszcze. To jednak nie koniec niespodzianek. Na co warto zwrócić uwagę w tym miesiącu? Szczegółowy przegląd znajdziecie poniżej. 

Lily na tropie zbrodni

Czy kryminał z trupem w tle może bawić do łez? Może, jeżeli jedna z bohaterek na przekór wszystkim chce rozwiązać sprawę morderstwa po swojemu. Dodajmy do tego fakt, że w tę niepokorną postać wciela się wspaniała Krystyna Janda, a niezapomniane teatralne show mamy jak w banku. Lily to nie tylko wspaniały popis aktorski, ale także pogodna historia, która zaskakuje, śmieszy i skutecznie poprawia samopoczucie. Idealny spektakl na obecne czasy. 

Przesłuchanie. "Taśma" na scenie Teatru WARSawy

Spotkanie po latach, podstępna intryga i kaseta magnetofonowa, która niespodziewanie staje się przedmiotem okrutnego szantażu. Taśma napisana dokładnie dwadzieścia lat temu przez Stephena Belbera wciąż elektryzuje widzów z tą samą mocą. Spektakl w reżyserii Michała Siegoczyńskiego na deskach Teatru WARSawy to obowiązkowa pozycja na liście każdego miłośnika trzymających w napięciu thrillerów psychologicznych.